Leo Verhoef |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Boekhoudfraude gemeenten en provincies | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Home Wie is Leo Verhoef Uw gemeente en provincie Dossiers Persberichten In de media Publicaties Verwijzingen CURSUS Contact |
Boekhoudfraude
bij gemeenten en provincies schering en inslag
Boekhoudfraude komt niet alleen voor in het bedrijfsleven. Boekhoudfraude komt ook voor bij nagenoeg alle gemeenten en provincies. Onderzoek van de jaarrekeningen van inmiddels alle gemeenten en provincies leert dat de omvang Nederland-breed vele miljarden euro's bedraagt. Gemeenteraden en burgers worden met boekhoudfraude totaal op het verkeerde been gezet. Met instemming van accountants. Amsterdam spant de kroon; hier gaat het inmiddels om 4,0 miljard euro (periode 1998-2017). De slachtoffers zijn de belastingbetalers. Met de verzwegen miljoenen had met groot gemak hier en daar de OZB geheel overgeslagen kunnen worden. Bijvoorbeeld in Amsterdam: daar betaalden de inwoners (ten minste) vanaf 1998 geheel onnodig Onroerendezaakbelasting; met boekhoudfraude werd dat gemaskeerd. In ieder geval waren de verhogingen van de lokale lasten in veel gemeenten overbodig. In de recente afgelopen jaren komt ook het omgekeerde veelvuldig voor: diverse gemeenten verzwijgen grote verliezen, m.n. bij (te ambitieuze?, te weinig doordachte?) grond- en bouwprojecten. Bijvoorbeeld: Rotterdam verzweeg 1,4 miljard euro (periode 2007-2017), Den Haag verzweeg 0,9 miljard euro (periode 2008-2017), Utrecht verzweeg 640 miljoen euro (periode 2008-2017), Eindhoven verzweeg 411 miljoen euro (periode 2006-2017). "Griekse jaarrekeningen" bij Nederlandse gemeenten en provincies! Justitie legt de aangiften van boekhoudfraude gewoon naast zich neer. Het Gerechtshof (Amsterdam) zegt simpelweg: "Belastingbetalers, uw aangiften van boekhoudfraude doen we niets mee, niet zeuren, gewoon uw belasting betalen, u heeft geen recht op correcte informatie over wat er met uw belastinggeld gebeurt!" Inleiding Ondernemingen moeten na afloop van elk jaar met hun jaarrekening rekening en verantwoording afleggen aan hun aandeelhouders en andere belanghebbenden. Gemeenten en provincies moeten na afloop van elk jaar met hùn jaarrekening rekening en verantwoording afleggen aan hùn "aandeelhouders". Dat zijn de burgers. Voorafgaand aan elk jaar komen gemeentebesturen en provinciebesturen bij onze volksvertegenwoordigers (gemeenteraden en Provinciale Staten) om toestemming aankloppen tot het vaststellen van tarieven voor allerhande lokale belastingen en heffingen, en het doen van uitgaven. Steevast is het verhaal: "U begrijpt, het is allemaal bijzonder krap, er is nergens geld voor en de Onroerendezaakbelasting moet echt weer omhoog". Na afloop van elk jaar leggen al die gemeentebesturen en provinciebesturen rekening en verantwoording af over wat er werkelijk aan opbrengsten is binnengekomen, waar het geld allemaal aan besteed is, en wat er eventueel als voordelig saldo is overgehouden dan wel als nadelig saldo tekort is gekomen. Daar zit een geweldig probleem. Want als zou blijken dat er geweldig is overgehouden, zou zomaar kunnen worden geconcludeerd dat er voor de verhoging van de OZB helemaal geen reden was. Dat zou zo maar het einde kunnen zijn van voorspoedige wethouderscarrières. Is dat bijvoorbeeld een reden voor die geweldige boekhoudfraudes bij veel gemeenten? Of, wat, als zou blijken dat er een geweldig nadelig saldo is, bijvoorbeeld door verliezen op (te ambitieuze, te weinig doordachte) grond- en bouwprojecten; dan kan de neiging ontstaan die verliezen geheel of gedeeltelijk buiten het saldo van de rekening van baten en lasten te laten. Is dat bijvoorbeeld ook een reden voor die geweldige boekhoudfraudes bij veel gemeenten? Boekhoudfraude Jaarrekeningen van gemeenten nodigen niet uit om die eens ter hand te nemen. Gemeenteraadsleden moeten wel. Voor hen is de jaarrekening, na de begroting, het belangrijkste document in hun controle op het gemeentebestuur. Daar worden ze voor betaald. Echter, voor verreweg de meeste gemeenteraadsleden is zo'n jaarrekening maar een eng stuk. Het gaat over financiën, en daar hebben ze een hekel aan. Je zou de gemeenteraadsleden niet de kost moeten geven die nog nooit de jaarrekening van hun gemeente aan de binnenkant hebben bekeken. De pers doet dat ook niet. Die schrijft gewoonweg de persberichten over die gemeentebesturen over die jaarrekeningen verstrekken. En die persberichten spreken in het algemeen over kleine overschotjes of kleine tekorten. Want die jaarrekeningen laten in het algemeen kleine overschotjes of kleine tekorten zien. "U begrijpt, aan een verhoging van de OZB valt al weer niet te ontkomen". Maar wie neemt nou eens de moeite om te kijken of al die jaarrekeningen wel eerlijk verslag doen van alle opbrengsten en uitgaven en van de als zodanig gepresenteerde saldi daarvan? Dat zouden de accountants gedaan moeten hebben die al die goedkeurende accountantsverklaringen bij die jaarrekeningen verstrekt hebben. En als die accountants nou eens hun werk niet goed gedaan hebben? Zoals bij al die andere boekhoudaffaires waar we in de afgelopen tijd mee kennis gemaakt hebben. Dat onderzoek heeft Leo Verhoef (registeraccountant) gedaan. De resultaten waren verbijsterend. Alle jaarrekeningen die hij bekeken heeft, kenmerken zich allereerst door een hoge mate van amateuristisch geknoei met cijfers en woorden. Die jaarrekeningen waren volstrekt onbetrouwbaar wat betreft de weergave van de omvang en samenstelling van het vermogen en van de baten en de lasten. Wie zich jaarrekeningtechnisch sterk genoeg voelt, de weg heeft leren vinden in die gemeentelijke jaarrekeningen, weet heeft van wat een balans is en wat de dwingende samenhang is tussen balans en rekening van baten en lasten, komt bovendien na enig speurwerk tot de ontstellende conclusie dat de rekening van menige gemeente een totaal onvolledig beeld geeft van de opbrengsten en de uitgaven en het saldo daarvan. Leo Verhoef heeft in de afgelopen jaren de jaarrekeningen van inmiddels alle gemeenten en provincies bekeken, waarvan vele al enige jaren achtereen. De conclusies zijn verbijsterend. Sommige gemeenten schromen niet om honderden miljoenen euro's voor hun burgers te verzwijgen. Oordeelt u zelf. In de eerste kolom hieronder staat het saldo waarmee de rekening officieel eindigt. In de tweede kolom staat het werkelijke saldo. In de derde kolom staat de omvang van de boekhoudfraude. In de vierde kolom staat de in de jaarrekening gevonden opbrengst van de OZB. Amsterdam (x € mln)
Rotterdam (x € mln)
Den Haag (x € mln)
De cijfers spreken voor zich. Amsterdam had in de jaren vanaf 1998 de OZB helemaal kunnen overslaan zonder in de rode cijfers te komen. Rotterdam had de OZB in de periode 1998-2006 voor het overgrote deel niet nodig. Rotterdam verzweeg over de periode 2007-2016 grote verliezen. Weg belastinggeld! Den Haag had in de jaren vanaf 1997 tot 2013 de OZB helemaal kunnen overslaan zonder in de rode cijfers te komen. Bij veel andere gemeenten is het niet anders. Onroerendezaakbelasting Veel gemeenten hebben de afgelopen jaren Onroerendezaakbelasting opgelegd en verhogingen daarvan doorgevoerd die geheel of ten dele niet nodig waren om de gemeente uit de rode cijfers te houden. Het is opvallend dat nagenoeg alle betreffende gemeentebesturen de situatie dat de Onroerendezaakbelasting geheel of ten dele onnodig was opgelegd, in de gemeentelijke jaarrekeningen maskeerden door een verkeerde voorstelling te geven van de overschotten. Het is opvallend dat, hoewel alle gemeenteraden van de boekhoudfraude op de hoogte waren gebracht, geen enkele gemeenteraad passende maatregelen hiertegen nam. De slachtoffers zijn de belastingbetalers, die teveel of zelfs geheel onnodig Onroerendezaakbelasting betaalden. Naam en rugnummer: zie: "Veel
gemeenten leggen onnodig Onroerendezaakbelasting op"
"Griekse" jaarrekeningen bij Nederlandse gemeenten Het is een misverstand te denken dat "Griekse" jaarrekeningen zich alleen bij de Griekse overheid voordoen. Ook Nederlandse overheden maken zich er volop aan schuldig. Er zijn gemeentebesturen die (soms jaren achtereen) stelmatig hogere saldi van opbrengsten en kosten presenteren dan de werkelijke. Sommige presenteren zelfs stelselmatig overschotten terwijl er in werkelijkheid sprake is van "rode cijfers", tekorten dus. Verschillende gemeenten werken zich dus langzaam maar zeker in de vernieling zonder dat de gemeenteraad dat in de gaten heeft. De betreffende jaarrekeningen zijn veelal onduidelijk over de aard van de verzwegen verliezen. In de jaarrekeningen van de laatste jaren wordt wel veelal zichtbaar dat verliezen op (te ambitieuze?, te weinig doordachte?) grondontwikkelings- en bouwprojecten een belangrijke oorzaak is. Opcenten Motorrijtuigenbelasting Een belangrijk deel (40-50%) van uw Motorrijtuigenbelasting gaat naar uw provincie. De zogenoemde opcenten Motorrijtuigenbelasting. En wat doen die provincies met dat geld? Meestal voor een deel, soms voor een groot deel, en soms zelfs helemaal niets! Oppotten dus! Bovendien wordt dat grotendeels met boekhoudfraude gemaskeerd. Het provinciebestuur van provincie Gelderland bijvoorbeeld presenteerde in de jaarrekening 2006 een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 52 miljoen. De opcenten Motorrijtuigenbelasting waren in dat jaar € 155 miljoen. Al volgens de officiële cijfers was dus een derde deel daarvan niet nodig. In werkelijkheid was het veel erger. In werkelijkheid hield de provincie in dat jaar € 163 miljoen over. De opcenten Motorrijtuigenbelasting waren dus compleet onnodig. Met geknoei in de jaarrekeningcijfers werd dat gemaskeerd. In de jaarrekeningen 2007 en 2008 maskeerde het provinciebestuur met boekhoudfraude dat meer dan de helft van de geïncasseerde opcenten Motorrijtuigenbelasting compleet overbodig was. Al die onnodig geheven belastinggelden staan inmiddels op vette bankrekeningen van honderden miljoenen euro's weg te kwijnen! Het provinciebestuur van provincie Groningen bijvoorbeeld presenteerde in de jaarrekening 2006 een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 13 miljoen. De opcenten Motorrijtuigenbelasting waren in dat jaar € 39 miljoen. Al volgens de officiële cijfers was dus een derde deel daarvan niet nodig. In werkelijkheid was het veel erger. In werkelijkheid hield de provincie in dat jaar € 76 miljoen over. De opcenten Motorrijtuigenbelasting waren dus compleet onnodig. Met geknoei in de jaarrekeningcijfers werd dat gemaskeerd. In de jaarrekening 2007 meldde het provinciebestuur een voordelig saldo van € 16 miljoen. In werkelijkheid was er een overschot van € 88 miljoen. In datzelfde jaar bedroeg de opbrengst opcenten Motorrijtuigenbelasting € 42 miljoen. Die was dus alweer geheel overbodig. In de jaarrekening 2008 meldde het provinciebestuur een voordelig saldo van € 10 miljoen. In werkelijkheid was er een overschot van € 46 miljoen. In datzelfde jaar bedroeg de opbrengst opcenten Motorrijtuigenbelasting € 43 miljoen. Die was dus alweer geheel overbodig. Bij veel andere provincies is het niet anders. Naam en rugnummer: zie: "Veel
provincies leggen onnodig opcenten Motorrijtuigenbelasting op"
Onware persberichten over de uitkomsten Gemeentebesturen plegen persberichten uit te geven bij het verschijnen van de jaarrekeningen. Ook daarin worden de foute cijfers gepresenteerd. De pers neemt die foute cijfers klakkeloos over in hun berichtgeving. Niemand staat er bij stil dat die cijfers wel eens fout zouden kunnen zijn. Ondanks dat Leo Verhoef al jarenlang meldt dat er op grote schaal sprake is van boekhoudfraude. In het persbericht van 14 mei 2009 zegt het gemeentebestuur van Amsterdam dat Amsterdam in 2008 een bedrag heeft overgehouden van 105 miljoen euro. In werkelijkheid was het 570 miljoen. In het persbericht van 21 april 2010 zegt het gemeentebestuur van Amsterdam dat Amsterdam in 2009 een bedrag heeft overgehouden van 121 miljoen euro. In werkelijkheid was het 849 miljoen. In het persbericht van 20 april 2011 zegt het gemeentebestuur van Amsterdam dat Amsterdam in 2010 een bedrag heeft overgehouden van 32 miljoen euro. In werkelijkheid leed de gemeente een verlies van 135 miljoen. En zo gaat dat maar door, jaar in jaar uit. Accountants Bij al deze misleidende jaarrekeningen staan desondanks goedkeurende accountantsverklaringen. Verbijsterend! Dus klaagde Leo Verhoef verschillende accountants, verspreid over alle vier de grote accountantskantoren (Deloitte, Ernst&Young, KPMG, PricewaterhouseCoopers) aan bij de Raad van Tucht voor Accountants. Deze Raad van Tucht bestond het om in de eerste aangespannen procedure de betreffende accountant vanwege procedurefouten van de Raad zelf vrijuit te laten gaan en in de volgende procedures de accountants vrijuit te laten gaan omdat "het binnen de provinciale en gemeentelijke verslaggeving niet ongebruikelijk is dat bedragen buiten de rekening van baten en lasten worden gehouden". Verbijsterend! Voor de Raad van Tucht stond dus wel vast dat Leo Verhoef gewoonweg gelijk heeft als hij beweert dat veel gemeenten bedragen buiten beeld laten! In hoger beroep voor het College van Beroep voor het bedrijfsleven bestond dit College het om alweer louter door procedurefouten van het College zelf, waardoor de klachten zelfs niet inhoudelijk aan de orde kwamen, de betreffende accountants vrijuit te laten gaan. De accountants gingen dus niet vrijuit omdat Leo Verhoef ongelijk zou hebben met zijn beweringen over misleidende jaarrekeningen, wat al die gemeente- en provinciebesturen daarna rondbazuinden. Justitie In circa 20 gevallen deed Leo Verhoef aangifte van boekhoudfraude (i.c. valsheid in geschrifte in jaarrekeningen, waarop zeven jaar gevangenisstraf kan staan, een zwaar misdrijf dus) bij Justitie. Deze 20 gevallen zijn samen "goed" voor een boekhoudfraude van zo'n vijf miljard euro. Echter, het Openbaar Ministerie is totaal niet toegerust om zoiets als boekhoudfraude te onderkennen en te vervolgen. (Aldus procureur-generaal Steenhuis.) En dus verdwenen de aangiften onderin bureauladen. De enkele aangifte die het bureau van een Officier van Justitie haalde, werd vervolgens geseponeerd. Reden? De Raad van Tucht voor Accountants had de betreffende accountants toch vrijuit laten gaan? Dus moest Leo Verhoef wel helemaal ongelijk hebben met zijn beweringen over verzwegen overschotten, want anders zou die Raad van Tucht die accountants wel ongenadig gestraft hebben, is de redenering. Ongelofelijk? Echt waar! Bevestiging door anderen In het gezaghebbende tijdschrift Overheidsmanagement (maart 2004) schrijft Prof. J.H. Blokdijk RA, eminent emeritus-hoogleraar Accountantscontrole aan de Vrije Universiteit te Amsterdam:"... onder volksvertegenwoordigers en burgers heerst hier en daar onvrede. Er woedt zelfs een soort veenbrand, aangestoken door de accountant Leo Verhoef. Het kernpunt betreft de bepaling … dat de rekening van baten en lasten de omvang van alle baten en lasten moet weergeven. Verhoef toont telkens weer aan dat gemeenten en provincies hiertegen op grote schaal zondigen." Inmiddels kijken ook de gemeentelijke rekenkamers scherper naar het waarheidsgehalte van de jaarrekeningen van hun gemeenten. In hun rapporten over de jaarrekening 2004 bevestigen de Rotterdamse rekenkamer en de Dordrechtse rekenkamer de conslusies van Leo Verhoef volledig. Opvallend is dat ondanks deze bevestiging de gemeenteraden van Rotterdam en Dordrecht de jaarrekeningen toch goedkeurden. Willens en wetens boekhoudfraude dus! Ook de Rekenkamer Amsterdam heeft het gelijk van Leo Verhoef bevestigd. De Rekenkamer Amsterdam heeft onderzoek gedaan naar de beweringen van Leo Verhoef over de jaarrekening 2005 en kwam tot de conclusie dat Leo Verhoef gelijk heeft. Opvallend is dat ondanks deze bevestiging de gemeenteraad van Amsterdam de jaarrekening 2005 en daarna die over 2006 en daarna die over 2007 en daarna die over 2008 toch goedkeurde. Willens en wetens boekhoudfraude dus! De slachtoffers De slachtoffers van deze boekhoudfraudes zijn de belastingbetalers. Een aanzienlijk deel van de Inkomstenbelasting wordt via het Gemeentefonds en het Provinciefonds doorbetaald aan de gemeenten en provincies. Daarbovenop heffen gemeenten rechtstreeks bij hun inwoners de Onroerendezaakbelasting. Een zeer aanzienlijk deel van de Motorrijtuigenbelasting komt terecht bij de provincies. De boekhoudfraude maakt onzichtbaar dat de belastingbetalers in de afgelopen jaren miljarden euro's totaal onnodig aan belastingen hebben betaald. Wat kunnen de belastingbetalers doen behalve kennis nemen van dit schandaalverhaal? Al die accountants, die geacht werden voor hun belangen op te komen (presenteren accountants zich niet graag als "vertrouwensman van het maatschappelijk verkeer"?), eruit schoppen, alles wat aan die accountants voor hun broddelwerk betaald is, terugvorderen, en bij hun gemeentebesturen en provinciebesturen alle teveel betaalde belastinggelden terugvorderen! |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Terug > begin |
|